Incredible!

Vorige weekend was bizar. Wat je op dit eiland ziet is ongelofelijk, als je uit de stad wegrijd zit je binnen no time in the bushbush waar je geen enkel signaal hebt (no service). Gelukkig hebben ze wel radiosignaal, maar vraag me niet hoe.. Chilli is hier MIJN radiozender, jeez wat is die goed! Oude nummers, nieuwe nummers, classic nummers en er worden onderwerpen aangesneden die er toe doen. Het maakt echt het verschil, als je ergens geen signaal hebt en boven op een berg zit en je luistert bijvoorbeeld, oeh nanaanaaanaaaa (zie vorige filmpje) en je hebt een uitzicht waar je u tegen zegt.. Dat is genieten. Binnenkort gaan we wel op cd jacht, aangezien we niet alleen in het noorden van Tasmanië zullen blijven waar chilli is. Om niet de vakantie naar Tsjechië te herhalen, ga ik opzoek naar meerdere ‘goede’ cd’s… kuch mam kuch….

Voor de mensen de me minder goed kennen, ik maak heel graag foto’s, Mijn moeder zou zeggen, ‘dat is nog zachtjes uitgedrukt’. Ik houd echt van foto’s maken. Maar hier.. kan dat gewoon bijna niet. In een ritje van een halfuur door de bergen heb je talloze mooie momenten waar je graag een foto van neemt, maar als je dat voor alles zou doen… Dan ben je algauw 3 uur onderweg. Daarom heb ik me voorgenomen om foto’s te maken van de momenten die ertoe doen en die me op een of andere manier raken of die ik gewoon graag zou willen delen.

Deze week had ik gewoon weer school, maar omdat je nog zo aan het wennen bent aan de manier van leven hier zit je in die eerste week nog niet helemaal in het ‘schoolritme’. Daar heb ik dan ook wel een beetje moeite mee. Ik begin gelukkig wel steeds meer aan de omgeving en de manier van leven hier te wennen, maar het vergt een andere levensstijl dan die ik in NL had. Zoals ik vorige keer al zei, hier moet ik rekening houden met wat ga ik de komende week eten, heb ik al gewassen en moet ik nog iets schoonmaken. Maar ook is alles voor school geregeld, is mijn verzekering al veranderd of hoe maak ik geld over. Misschien wel de ‘grote mensen’ dingen… Word ik dan toch nog eindelijk een keer groot?!
ahahaha ook ben je je er veel meer van bewust wat je thuis allemaal hebt, zoals een bed en een dak boven je hoofd, maar ook alle lieve mensen om je heen die je (nadat het ‘vakantiegevoel’ is uitgewerkt) echt wel mist.

Deze week ben ik voor het eerst gaan joggen. Nick is een sportfanaat die het liefst heel de dag sport volgens mij, maar voor mij is 1 a 2 keer per week genoeg aangezien ik genoeg andere dingen aan mijn hoofd heb. Maar we gingen samen rennen in de Gorge, dat is een natuurgebied waar ik als eerst naartoe ben geweest met UTAS Life Launceston. Die ervaring toen was overweldigend, maar om er te gaan rennen, dat zou nog veel overweldiger zijn dacht ik zomaar. Hoe ik naar buiten wil lopen om Nick te ontmoeten zie ik een MEGA lizzard liggen. Oh Mijn God. Deze dieren zie je alleen achter het glas in de dierentuin in Nederland en nu zag ik er een op een halve meter van mij vandaan. Voor mijn maatstaaf was dit een joekel van een jongen. Maar ik, de idioot die ik ben, naar binnen gerend. Mijn roommate, Elissa bleef maar lachen. Ze was me gewoon vierkant aan het uitlachen, voor haar is dit natuurlijk niks en mijn reacties was heftig hahaha. Ze vertelde me dat zij er thuis een heeft als huisdier en dat dit een bluetong blizzard was en dat hij mega snel is en dat hij zich in je kan vastbijten, ongelofelijk. Toen vertelde ze dat er ook heel veel in de Gorge zitten samen met slangen etcetc. Mijn zin om te gaan joggen was abrupt over, hell no dacht ik ahahaha. Maar uiteindelijk ben ik toch gegaan en maar goed ook. Het is zo verschrikkelijk mooi, maar omg deze work-out was zo verschrikkelijk zwaar. Je moet je voorstellen, thuis loop ik “hard” in het zuiderpark waar je geen heuvels of iets hebt en hou ik makkelijk een halfuurtje vol, soms langer als ik zin heb. Hier is alles gebergt, dus ik ging omlaag, omhoog, omlaag, omhoog en daarnaast was het zo’n 23 graden. Na letterlijk 5 minuten was ik gesloopt.. Maar het was het dik en dwars waard, hier loop ik hard met alleen mijn horloge om mijn arm en verder niks, vandaar dat ik geen foto’s of iets heb, maar het plaatje wat je constant ziet is verschrikkelijk mooi!

Het grappige van dat je dichtbij de campus woont is dat je altijd wel iemand tegenkomt die je kent. Zo kom ik altijd en overal Agatha tegen… In de bieb, bij het studentencentrum, bij het cafe. Super grappig, maar ook super leuk. We praten elkaar altijd even bij, hoe was jouw college en wat zijn je verdere plannen etcetc. En soms is het zelfs even makkelijk om richting Saltz te gaan om snel wat te gaan eten, we hadden allebei geen zin om te koken. Maar hoe we bij Saltz zitten, komen we nog 5 anderen tegen die allemaal hetzelfde idee hadden. Mega gezellig!

Koffie! Nu ik iemand heb gevonden die een overheerlijk bakkie kan maken, ben ik daar wel vaak te vinden. Met Jonno, mijn coffeemate drink ik voor, tijdens of na school even een bakkie, school even relativeren. We hebben zelfs een wedstrijd, wie gaat er als eerste zijn koffie spaarkaart vol krijgen, wie denken jullie…?!

WIE IS DE MOL?! Omg, dit heb ik helemaal nog niet gemeld, maar ik volg dus WIDM… Maar met het tijdsverschil is het lastig om up to date te blijven, dus mijn standaard prik is om de volgende dag (zondagochtend) WIDM terug te kijken. Nu heb ik dus de aflevering van vorige week niet gezien… (part 1 van de finale). Maar zondagavond heb ik een WIDM date met mams om samen WIDM te kijken. Wie denken jullie dat de mol dit jaar is?! Ik zat heel lang op Ruben, maar als Olcay het zou zijn.. of zelfs Jan… Mindblowing!

Cauliflower..
Na donderdag was ik een beetje gesloopt en had ik een soort mini migraine aanval (godzijdank!). Ik voelde me zo beroerd, heb een bad genomen, een eitje gebakken en rond 8/9uur naar bed gegaan. De volgende dag werd ik 9 uur wakker, dus denk dat ik de uurtjes wel even nodig had. Gelukkig voelde ik me al wel een beetje beter. Dus ik bedacht, ik ga een Oer-Hollands gerecht koken, om een beetje aan te sterken. Het werd bloemkool en het smaakte net als thuis, net iets te kort gekookte aardappelen.. (sorry mam) en gezellige mensen aan tafel. Had Nick met Agatha uitgenodigd en Jonno gewoon om samen iets te eten. Volgende week willen we een soort Cookday houden dat om de week iemand iets kookt uit zijn/haar land. Maar dan gelijk met een grote groep, of misschien gewoon een potluck organiseren, waarbij iedereen wat meeneemt en daarna lekker chill/gezellig met elkaar gaat eten en drinken.

Next adventure!
Zaterdag is tour dag, Nick had een route uitgestippeld waarmee we verschillende bezienswaardigheden zouden bezoeken. Mega cool! We gingen om 9u weg met 2 auto’s om zo het meeste uit onze dag te halen. Ik ging met een paar Exchange matties, Sydney & Jessie. Maar ook Enrique, Michael, Nick en Agatha. Het grappige was dat we op een bepaald moment in de bushbush besefte dat we met 7 mensen waren die allemaal uit een ander land komen. Amerika, Canada, Spanje, Denemarken, Honk Kong, Australië en Nederland. Hoe gek is dat!? We reden als eerst naar Lillyvale, daar hebben we watervallen gezien, daarna door naar een Lavendelboederij.. Helaas was alles al geoogst, maar hoe mooi was dat! Ik heb zelfs Lavendelijs op.. Jammie!! Door naar een grot in Derby, super sick! We gingen opzoek naar gloeiende wormen, like hoe cool is dat. Het is alleen wel oppassen, want overal kunnen slangen of spinnen zijn… Op naar “Little blue lake’ waar door de mensheid een meer is aangelegd dat zou blauw is als de hemel. Het meer zit vol met toxische mineralen, dus helaas konden we hier niet in zwemmen. En onze laatste stop was Bridport, een standje aan de zee waar we lekker konden zwemmen. Het weer is hier zo goed, niet normaal. De afgelopen 2 weken die ik hier heb meegemaakt, is gewoon de zomer die wij in Nederland kennen. Je hoort mij niet klagen hoor, alleen dat ik een beetje verbrand ben.. ondanks mijn factor 50 zonnebrand like -_-‘’ Hoe is dat nou weer mogelijk.

Dit verhaal heb ik geprobeerd een beetje anders neer zetten, zodat het wat makkelijker te lezen is. Super leuk om jullie reacties vanuit Nederland te horen, dat doet me echt goed! Daarnaast heb ik een paar verschrikkelijk mooie foto’s voor jullie, deze kun je bekijken op de link onderaan het verslag! Hoop dat ik jullie niet te jaloers maak…

With lots of love,
Nana

https://www.flickr.com/gp/138918625@N02/v843K0