[5] Milestone!
Door: Nana
Blijf op de hoogte en volg Nana
18 Maart 2018 | Australië, Launceston
Het is zondagavond bij mij, wat het zondagochtend maakt bij jullie. Het gekke is dat je super handig wordt in het omrekenen van de uren, alhoewel ik soms nog weleens heb van ohja, jullie slapen al. Het grappige is dat je sommige dagen dubbel beleefd, omdat ik hier alles live meemaak maar ook nog soort van met jullie leef. Ik weet wat er op sommige dagen speelt, bijvoorbeeld als er iets bijzonders is waarvan ik op de hoogte wil worden gehouden. Een soort dubbelleven.
Deze week was ook een beetje dubbel. Het was/is de week waarin ik precies een maand weg ben. Poef.. Deze gedachte spookte heel de week door mijn hoofd, ook al heb ik hier super leuke mensen om me heen en weet ik dat in Nederland alles goed gaat, toch wist ik niet precies hoe ik me hierbij moest voelen. Ik denk dat het mijn tweede mijlpaal is. De eerste was namelijk hier een maand geleden aankomen, mijn god wat gaat de tijd toch snel. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe ik hier een maand geleden op het vliegveld van Launceston aankwam. Met het gevoel van fuck, ik heb net zo’n 33 uur gereisd, maar nu gaat het avontuur pas beginnen. Vanaf het moment dat ik hier aankwam viel er een last van mijn schouders af, zovan nu ga ik genieten, I made it. Elk moment dat ik hier beleef, beleef ik. Ik sta super vaak stil om wat er om me heen gebeurd en probeer zoveel mogelijk in verbinding te staan met de natuur. Simpelweg omdat ik dat niet vaak genoeg doe in Nederland. Toch eigenlijk gek, dat dubbelleven.
Het grappige is dat bijna iedereen die ik in Nederland sprak zei, “Mariel, die komt niet meer terug hoor”. Waarop mijn moeder tegen mij zei, “Mariel, je doet wat je doet, maar je komt terug…” Nu ben ik hier dus al een maand en een paar makkers zeggen, jij komt gewoon weer terug, let maar op. Het leven hier heeft iets magisch, de natuur is zo verschrikkelijk mooi dat het soms je adem ontneemt. En ook al is hier alles westers, zo voelt het niet. De mensen, de cultuur, de natuur, gewoon de manier van leven heeft iets befrijdends, alsof je je erwel/niet bent. Nu probeer ik van elk moment te genieten en alles proberen mee te nemen, ook al weet ik nog niet wat ik later misschien ga doen maar deze ervaring heeft wel alvast mijn ogen geopend. Dat er meer is in het leven dan het leven zelf. Of zoals de quote in mijn kamer: “Leef met een lach, geniet en pluk de dog”, mede mogelijk gemaakt door mamsie.
Deze week heb ik eindelijk nachtkastjes gekocht en in elkaar gezet, ome Jan zal trots op me zijn :)) Daarnaast is het op de foto opgeruimd, dus dat maakt het ook helemaal goed hahaha. Mijn gebakken aardappeltjes waren overheerlijk! Het was waarschijnlijk de laatste week met heel goed weer, dat zul je later wel merken als je verder door de foto’s scrolt. Pannenkoeken kunnen niet uitblijven.. Iedereen vindt ze lekker, maar geen enkele kunnen tippen aan die van thuis. Het nederlandschap in de supermarkt zal ik de komende weken blijven plunderen, ik vind steeds meer dingen. Zo vond ik vandaag cracottes #homnomnomnommmmm.
Ook heb ik deze week mijn eerste assignment ingeleverd, heftig! Het schoolleven gaat nu echt beginnen, gelukkig heb ik leuke klasgenoten dus dat komt vast wel goed (natuurlijk niet zo leuk als in Nederland..). Het gekke is dat als ik in Nederland naar school ga, ik eerst 30 roltrappen omhoog moet (het zijn heeeeeeel veeeeeeeeel roltrappen) en hier is het max 2 hoog. Daarnaast als ik in NL naar buiten kijk zie ik de maas, het mooie zuid en de mooiste skyline van Nederland.. en hier kan ik niet naar buiten kijken [-_-‘], het klaslokaal is zo ingericht dat je alleen naar de docent kan kijken, door 2 muren verticaal te plaatsen richting het bord (zal de volgende keer wel een foto maken, mits ik het niet vergeet). Ook zit je hier altijd aan tafels van twee, heel gek.
Volgende week, oftewel aankomende week, weer les, veel deadlines, keuzestress voor hr, ga ik naar een musical (les miserables), komt een een zaalvoetbalvriendinnetje op bezoek en heel misschien ga ik proef trainen bij een plaatselijke voetbalclub. Busy week ahead!
Ik hoop dat alles goed gaat met iedereen en dat het weer wat beter wordt.. Hele dikke knuffel en kus vanuit de andere kant van de wereld!
With lots of love,
Nana
Pictures at:
https://www.flickr.com/gp/138918625@N02/Lem37V
Deze week was ook een beetje dubbel. Het was/is de week waarin ik precies een maand weg ben. Poef.. Deze gedachte spookte heel de week door mijn hoofd, ook al heb ik hier super leuke mensen om me heen en weet ik dat in Nederland alles goed gaat, toch wist ik niet precies hoe ik me hierbij moest voelen. Ik denk dat het mijn tweede mijlpaal is. De eerste was namelijk hier een maand geleden aankomen, mijn god wat gaat de tijd toch snel. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe ik hier een maand geleden op het vliegveld van Launceston aankwam. Met het gevoel van fuck, ik heb net zo’n 33 uur gereisd, maar nu gaat het avontuur pas beginnen. Vanaf het moment dat ik hier aankwam viel er een last van mijn schouders af, zovan nu ga ik genieten, I made it. Elk moment dat ik hier beleef, beleef ik. Ik sta super vaak stil om wat er om me heen gebeurd en probeer zoveel mogelijk in verbinding te staan met de natuur. Simpelweg omdat ik dat niet vaak genoeg doe in Nederland. Toch eigenlijk gek, dat dubbelleven.
Het grappige is dat bijna iedereen die ik in Nederland sprak zei, “Mariel, die komt niet meer terug hoor”. Waarop mijn moeder tegen mij zei, “Mariel, je doet wat je doet, maar je komt terug…” Nu ben ik hier dus al een maand en een paar makkers zeggen, jij komt gewoon weer terug, let maar op. Het leven hier heeft iets magisch, de natuur is zo verschrikkelijk mooi dat het soms je adem ontneemt. En ook al is hier alles westers, zo voelt het niet. De mensen, de cultuur, de natuur, gewoon de manier van leven heeft iets befrijdends, alsof je je erwel/niet bent. Nu probeer ik van elk moment te genieten en alles proberen mee te nemen, ook al weet ik nog niet wat ik later misschien ga doen maar deze ervaring heeft wel alvast mijn ogen geopend. Dat er meer is in het leven dan het leven zelf. Of zoals de quote in mijn kamer: “Leef met een lach, geniet en pluk de dog”, mede mogelijk gemaakt door mamsie.
Deze week heb ik eindelijk nachtkastjes gekocht en in elkaar gezet, ome Jan zal trots op me zijn :)) Daarnaast is het op de foto opgeruimd, dus dat maakt het ook helemaal goed hahaha. Mijn gebakken aardappeltjes waren overheerlijk! Het was waarschijnlijk de laatste week met heel goed weer, dat zul je later wel merken als je verder door de foto’s scrolt. Pannenkoeken kunnen niet uitblijven.. Iedereen vindt ze lekker, maar geen enkele kunnen tippen aan die van thuis. Het nederlandschap in de supermarkt zal ik de komende weken blijven plunderen, ik vind steeds meer dingen. Zo vond ik vandaag cracottes #homnomnomnommmmm.
Ook heb ik deze week mijn eerste assignment ingeleverd, heftig! Het schoolleven gaat nu echt beginnen, gelukkig heb ik leuke klasgenoten dus dat komt vast wel goed (natuurlijk niet zo leuk als in Nederland..). Het gekke is dat als ik in Nederland naar school ga, ik eerst 30 roltrappen omhoog moet (het zijn heeeeeeel veeeeeeeeel roltrappen) en hier is het max 2 hoog. Daarnaast als ik in NL naar buiten kijk zie ik de maas, het mooie zuid en de mooiste skyline van Nederland.. en hier kan ik niet naar buiten kijken [-_-‘], het klaslokaal is zo ingericht dat je alleen naar de docent kan kijken, door 2 muren verticaal te plaatsen richting het bord (zal de volgende keer wel een foto maken, mits ik het niet vergeet). Ook zit je hier altijd aan tafels van twee, heel gek.
Volgende week, oftewel aankomende week, weer les, veel deadlines, keuzestress voor hr, ga ik naar een musical (les miserables), komt een een zaalvoetbalvriendinnetje op bezoek en heel misschien ga ik proef trainen bij een plaatselijke voetbalclub. Busy week ahead!
Ik hoop dat alles goed gaat met iedereen en dat het weer wat beter wordt.. Hele dikke knuffel en kus vanuit de andere kant van de wereld!
With lots of love,
Nana
Pictures at:
https://www.flickr.com/gp/138918625@N02/Lem37V
-
19 Maart 2018 - 16:35
Peter Kuipers:
Hoi,
dat proeftrainen moet je niet letterlijk nemen!
Wat uren omrekenen betreft, as. zondag gaat de zomertijd in,
dan gaat de klok een uur achteruit. Of is het nou vooruit?
Volgens mij zijn jullie op Texel, ik herken de vuurtoren.
Dikke knuffel terug en blijven lachen.
Peter -
19 Maart 2018 - 17:58
Cora Van Zetten:
Hoi daar,
Je kan het voetballen dus toch niet laten hé -
19 Maart 2018 - 18:13
Cora Van Zetten:
Nou volgens mij ging er iets mis. Dus nog maar een keer -
19 Maart 2018 - 18:20
Cora Van Zetten:
Nou het wil niet lukken hahaha ik zal het nu zonder de smileys doen misschien is dat de boosdoener dat er maar steeds 1 zinnetje staat.
Het voetballen mis je dus toch zit gewoon in je bloed. Wel leuk dat je een proef training mag doen kunnen niet veel mensen zeggen ik heb bij een Australische voetbalclub gespeeld.
De foto's zijn weer geweldig en inderdaad Peter de vuurtoren is gewoon Texel hoor. En wat een heerlijke temperatuur bij Jullie hier lijkt hier lijkt het wel of de winter gaat beginnen ipv dat het lente wordt.
Succes met de proef training
Groetjes Cora
Hoop dat het nu wel lukt. -
23 Maart 2018 - 10:28
Priscilla:
He meissie!
Wat een mooi dubbelleven heb je hihi, stiekem heel trots dat mn nichie gewoon een keiharde bikkel (ja keihard ;)) is en dat je helemaal je eigen leventje opzet daar, super trots!
Je bent een echte doorzetter en super om te lezen dat het land je zo meeneemt in de mooie dingen die het te bieden heeft, heerlijk die natuur!!
Stiekem zijn wij allemaal jaloers want dit koude kikkerlandje is zo maar oersaai :)
Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Geniet ervan en zet m op op school!!
Dikke kus Pris uit brabant ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
